AN BİR DAHA YAŞANMAZ
Yeni bir günle
birlikte yeşerir yeni umutlar
Koca şehirde
başlar bir koşuşturmaca
Sokaklar,
pazar yeri gibi
Her köşede bir çığırtkan
Cırtlak sesleri ile
avazlarının çıktığı kadar
kulakları patlatırcasına bağırıyorlar.
Acemi ressamın tablosu gibi
karmakarışık vitrinler
Bir göz zevkim vardı
onun da içine ettiler.
Kaldırım taşlarına bak
her biri
hünerli ustanın elleriyle döşenmiş
Üzerinde yürüdükçe yürüyesin gelir
İşte koca bir şehir
Tanımıyor kimse kimseyi
Güvenmiyor kimse kimseye
Taşradan gelmiş çoğu
Unutmuş geldiği köyü
Sokaklar kalabalık
Birçokları
kaptırmış kendini bu kalabalığa
Yolun sonunu görmeden
gidiyor öylece
günün savurganlığını yaşayarak
Güneş
batıya doğru yol adı.
An,
bir daha yaşanmaz ki
Yarın, göremezsin bugünü
Uyan,
uyan bak gün bitiyor…
Harun Yiğit
|
